Nöbetçi Eczaneler
Hz. Ömer arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girdi.
İkisi öne çıkıp dedi ki:- Ey halife, bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı öldürdü. Ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin ki, Adalet yerini bulsun.Hz. Ömer suçlanan gence dönerek, “Söyledikleri doğru mu” diye sordu.Suçlanan genç “Evet, doğru” dedi..Hz. Ömer “Anlat bakalım nasıl oldu” diye sordu.Suçlanan genç anlattı..
“Ben bulunduğum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanım, ailemle beraber gezmeye çıktık, kader bizi bu arkadaşların bulunduğu yere getirdi. Affedersiniz hayvanlarımın arasında bir güzel atım var ki gören bir defa daha bakıyor. Hayvana ne yaptıysam bu arkadaşların bahçesinden meyve koparmasına engel olamadım. Arkadaşların babası içerden hışımla çıktı atıma bir taş attı, atım oracıkta öldü. Bu durum bana ağır geldi.. Ben de bir taş attım, babası öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaşlar beni yakaladı, buraya getirdi.”Hz. Ömer, “Söyleyecek bir şey yok” dedi. “Madem suçunu da kabul ettin,
cezan idam…” Suçlu delikanlı “Efendim bir özrüm var” dedi.. “Ben
memleketinde zengin bir insanım. Babam bana epeyce altın akçe bıraktı. Gelirken kardeşim küçük olduğu için saklamak zorunda kaldım. Şimdi siz bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkını zayi ettiğiniz için Allah indinde sorumlu olursunuz. Bana üç gün izin verirseniz ben emaneti kardeşime teslim eder gelirim. Bu üç gün için de yerime birini kefil bırakabilirim.” Hz. Ömer merakla sordu..
“Sen buranın yabancısı bir gençsin. Senin yerine idam cezasına kim
kefil olur ki?”Genç adam etrafa baktı, birini gösterdi..”Bu zat benim yerime kalır.”Gösterdiği, Peygamberimizin en iyi arkadaşlarından, Amr İbni As’tı.Hz. Ömer “Ey Amr, delikanlıyı duydun” dedi.
“Evet, ben kefilim” dedi Amr İbni As ve genç adam serbest bırakıldı.
İNSANLIK ÖLMEDİ
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzereydi, ama gençten bir haber yoktu. Medine’nin ileri gelenleri Hz. Ömer’e çıkarak gencin gelmeyeceği, dolayısıyla Amr İbni As’a verilecek idam cezası yerine maktulün diyetini ödemeyi teklif ettiler. Ama gençler razı olmadı, “Babamızın kanı yerde kalamaz” dediler. Hz. Ömer kendisine merakla bakan Medinelilere döndü ve “Kefil babam olsa fark etmez” dedi. “Ceza infaz edilecektir.”Amr İbni As da dimdik durdu..”Biz de sözümüzün arkasındayız.” Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma
oldu. Genç kalabalığı yararak geldi. Diz çöktü. Hz. Ömer “Delikanlı, gelmesen hayatın kurtulacaktı, neden geldin” diye sordu.
Genç doğruldu “Ahde vefasızlık etti, demeyesiniz diye geldim” dedi.
Hz. Ömer bu defa Amr İbni As’a sordu..”Ey Amr, sen bu delikanlıyı ilk defa görmüştün, nasıl oldu onun yerine idama kefil oldun.”
Amr İbni As da vakarla cevap verdi..”Bu kadar insanın içinden beni seçti!. ‘İnsanlık öldü mü’ dedirtmemek için kabul ettim!.” Hz. Ömer “idam” işaretini verecekken gençler Halife’nin önüne geldiler ve dediler ki..”Biz davamızdan vazgeçiyoruz.”Hz. Ömer, “Ne oldu, biraz evvel babamızın kanı yerde kalmasın diyordunuz. Şimdi neden aniden caydınız” diye sordu. Gençler de cevap verdiler..
“Merhametli insan kalmadı, demeyesiniz diye.”Sağlıcakla kalınız.
