Koca bir yürek,
Aşkla atan bir kalp,
Geleceğe bakıp görmek.
Ve Umut etmek,
Dâhi bir zekâya sahip olmak,
Konuşmayı bilmek
Ve Dinlemek,
Pür dikkat.
Her bir fikirden beslenirken,
Kendi doğrusundan şaşmamak.
Ve okumak !
İncelemek, analiz etmek.
Yeri geldiğinde ince ipek bir kumaş olmak.
Yeri geldiğinde,
Cebinde idam fermânıyla gezmek !
Ama “inanmak!”
Önce çocuklara, gençlere
Kendine inanmak.
Yanında duran yaşlı teyzeye inanmak !
Kolay mı öyle; dağılmış, kuşatılmış, başsız bir toplumu ülke yapmak !
Yedi düvele meydan okumak kolay mı?
Peki ya sonrası?

Her bir bireye “insan” olarak bakmak.
Devrimlerin en ulusalı.
Gerektiğinde kestirip atmak !
O yobazlığı, kolay mı?
Özgürce yaşamanın ne demek olduğunu hissettirmek bir cihâna.
Adını “Cumhuriyet” koymak kolay mı?

Değerini bilmekten öte hissetmek !
Okudukça, analiz ettikçe anlamak.
Köy okullanda piyano çalmak !

Ufkumuz, öngörüşünün izinde Paşam !
Sen kurdun, biz sahip çıkacağız her bir taşa!
Her bir adama, kadına; insana, hayvana ve canlıya! Yem olmayacağız, medeniyetin tek dişi kalmış o canavarına ! Bizi biz yapan ne güzellik varsa, üzerine katarak, gülümseyerek, ahlâkla çalışarak ve yaşayarak ! Biz unutmadık Paşam !
Haysiyeti, asaleti ve erdemi, unutmadık !
Çocuklarımız büyüyor Paşam, bak !
İyiyi, güzeli, ahlâkı ve sevmeyi öğrenerek.
Sana söz, Paşam, sana söz !
Muhtaç olduğumuz kudret damarlarımızdaki âsil kanda mevcut !