Bazı araştırmalara göre eski dizi ve filmleri izlemek bir tür terapi olarak kullanılabiliyor ve bazı psikologların deyimine göre geçmişe özlem duygusundan kaynaklı düzenli olarak aynı dizileri izleyip duruyoruz.

Hangimiz geçmişe özlem duymaz ki?

O güzel okul sabahlarımız, kalabalık ailede hep birlikte izlenen akşam dizileri. Ne zaman Avrupa Yakası izlesem beni de hep eskiye götürür…

Geçmiş dizilerin sizce de sakinleştirici bir etkisi yok mu? Psikolojik olarak dizinin akıbetini bilmek belkide bizi günümüzde daha da güvenli hissettiriyor. Türkiye’de yaşayıp anksiyetesi olamayan kaldı mı?

İnsani olamayan şartlarda yaşam mücadelesi verirken bir yandan kendimize ayırdığımız kısacık bir dizi molasında strese girip anksiyete yaşamak yerine eski mutlu günlerimizi anımsamak için o dönemlerin dizilerine sarılıp uyuyoruz. Ve bu durum bizi daha huzurlu ve güvenli hissettiriyor. Bence bu yüzden sorgulamayı bırakalım derim bazı şeylerinde üzerine gidilmemesi gerekiyor yaşadığımız koşullarda birazcıkda olsa güvende hissetmeye bizimde hakkımız var… Buradan tüm okurlara tavsiyem şudur; Günün anın tadını çıkartalım geçmişi sevgi ve özlemle anmaya devam edelim, takılıp kalmayalım da ah ne güzeldi ya deyip bir köşeden geçmişe selam gönderelim..

Sevgiyle kalın…