Gülten Akın hakkında yazacak çok fazla şey var fakat nereden başlayacağımı asla bilmiyorum. Ağıtlar ve Türküler kitabını anlatarak Gülten Akın’ a da değineceğim.

Gülten Akın’ın halk odaklı oluşu mecburiyetten değildir, halktan uzaklaşmadan şiirlerini şekillendirir. O Türk şiirinin Ana Ozanı’dır.

Kendine özgü anlatımları, insan odaklı yaklaşımlarıyla, olaylara yaklaştığı bakış açısıyla yazdığı her kelimede beni derinden etkileyen Gülten Akın, Ağıtlar ve Türküler kitabı altında toplanan şiirleriyle de beni kendine hayran bıraktı. Her kelimeyi özenle okuduğum kitapta özellikle

“Yalnızlığım bir kısrağın yalnızlığıydı

İlk kez yavrulayacak olan

Onu yokuşlarda düzlerde gezdirdim

Yaban yemişlerle besledim

Paylaşmadım kimselerle

Bir gün seninle paylaşmak için” dizeleri kitabı okuduğum dönemde beni derinden etkiledi. Yalnızlığı bile bir kişi için saklamak ve o kişiyi bu derece önemsemek benim için fazla gelmişti. Ama bu durumu düşündükçe yalnızlığı bile bir kişi saklamanın çok özel olduğunun farkına vardım.

Bahsettiğim kitap beş bölümden oluşmakta: Ağıtlar ve Türküler, Seyran Destanı, İlahiler, 42 Günün Şiirleri, Maraş’ın ve Ökkeş’ in Destanı.

Kitapta bulunan şiirler beni ayrı ayrı etkiledi. Gülten Akın kitabın içinde de bulunan Maraş ve Ökkeş’in Destanı ile de TRT Başarı Ödülü kazanmıştır. Türk Kurtuluş Savaşı Destanları arasında yer alan bu şiirler her zaman anılacaktır.

Kitapta düzyazı şeklinde yazdığı kısımlarda cezaevi tutukluluğu işlenmiş. Gülten Akın’ın oğlu da Mamak Cezaevi’nde tutukludur. Gülten Akın o dönemde Mamak Cezaevinde yaşanan onca acıya tanıklık ederek şiirlerinde işlemiştir. Belki de bu yüzdendir Mamak Cezaevinde yatan tutukluların Gülten Teyzesidir.

Gülten Akın ile tanışmayı çok isterdim. Şimdi onun yazdığı dizelerde kendisini anlıyor, hayalimde sohbet gerçekleştiriyorum.

Sedanur Arıgün