Pazarın fiyatı ile üretici yargılanmamalı

Nedense ülke insanı olarak “Tut denildiğinde yut anlayan” bir zihniyetle yaşıyoruz. İşin özünü, sorunun derinliğini anlamak taraftarı olmuyoruz. Basmakalıp anlayışını kafamızdan silip atamıyoruz.

Pazarda etiket fiyatları çok yüksek.

Bu doğru, ama Türkiye gerçeği bu değil. Anladık, pazarın etiket fiyatları geçtiğimiz yılla kıyaslandığında neredeyse iki, üç, hatta dört katına çıkmış. Peki, üreticinin girdi fiyatlarının ne kadar arttığını biliyor muyuz? Tezgâhtaki etikete baktığımızda cebimizdeki paraya göre fiyat çok yüksek. Bu doğru. Ama üreticinin geçtiğimiz yıl aldığı 150 TL olan gübrenin torbası bu yıl 435 TL’ye çıktı. Üretici bu işin içinden nasıl çıkacak? Kaldı ki aracıya kaptırılan kârın üreticinin cebine girdiğini sanıyoruz.

Üreticisini desteklemeyen bir tarım politikamız, tarımın nasıl yapılacağını tarladaki çiftçinin bildiği, sokaktaki çocuğun sorunu çözdüğü, ama bunların ne anlama geldiğini bilmeyen bir Tarım Bakanı var ve bu sektörü yönetmeye kalkıyor. Süt üreticisi, mandıra sahiplerine teslim edilmiş, domates başta olmak üzere sebze-meyve üreticileri, hal baronları ile aracının arasında kıskaca alınmış. Çare çok basit; “Örgütlü üretici, bilinçli tüketici”

Ev Kiraları uçtu…

Evet, pandemi bitti, ya da aşılama arttığı için okullarda yüz yüze eğitim başladı. Üniversiteler de açılıyor. (Bu alandaki sorunlar da çok fazla ama bunları gelecek yazılarda irdeleyeceğiz) Çanakkale’deki kiralık ev fiyatları geçtiğimiz yıla oranla üç- dört katına çıktı. Bu bir gerçek. Çok mu pahalı? Evet çok pahalı. Peki 1+1 dairelerin satış fiyatı ne oldu. Semtine göre 250 bin liradan başlayıp 450 bin liraya kadar çıkıyor. İki artı birlerin fiyatı ise iki üç katı gibi bir rakama çıktı.

O zaman kiraların artması normal değil mi? Çok normal. Peki daire yapmak için müteahhitlerin girdi fiyatları ne kadar artmıştır? İncelemeye değir. Demir, çimento, keresteden elde edilen ürünler  v.b. saymakla bitmez. Hele çalışacak insan bulmak; milli piyangodan büyük ikramiyenin çıkmasına daha kolay gibi… Çare çok basit.

“Sosyal Devlet anlayışı”.