Sevmek Başka Kabul Etmek Başka

Anne-babalara “Çocuğunuzu seviyor musunuz?” Diye sorulursa büyük ihtimalle soruyu yadırgar, sorana da kızarlar. Çoğu da şu tür cevaplar verirler:

* Sevmek ne kelime, onun için ölürüz.

* Çocuk gibisi var mı? Hayatımızın anlamı o.

* Her şey bir yana çocuğumuz bir yana.

* Çocuk bizim hayatımıza neşe getirdi.

Çocuğu sevmek elbette ki doğaldır. Şüphesiz ki anne-babalar çocuklarını çok seviyorlar. Ancak bi durup düşünelim… Çok sevdiğimiz çocuğumuzu gerçek anlamda olduğu gibi kabul ediyor muyuz? Sevdiğimizi söylemek kabul etmek anlamına gelir mi?

Sevme ve Kabul Etme Arasındaki Fark

Birini sevmek, onun varlığından hoşlanmaktır. Kişinin bizde yarattığı hoş duygular nedeniyle onu görmek, onunla vakit geçirmek isteriz. Karşımızdaki kişinin varlığı bize iyi gelir. Bize tehdit oluşturmayan, isteklerimize olumlu cevaplar veren, davranışlarıyla bizi dikkate aldığını gösteren, bizimle ilgilenen kişilere sempati duyar; onları severiz. Bu açıdan bakıldığında, sevmek biraz da kazanımlarımla ilgilidir. Bir insanı kabul etmek, o insanı sevmenin ötesinde bir şeydir. Sevmek, kabul etmek için yeterli değildir.  Kabul etmek daha zahmetlidir ve etmek ister. Hatta diyebiliriz ki birbirini gerçek anlamda kabul etmek için öncelikle kendi egomuzla yüzleşmek ve egomuzun pürüzlü yanlarından kurtulmak zorundayız. Özellikle narsistik egolarımızın en sevdiği şey ötekini reddetmektir. Ötekini reddederek kendimizi kabul ettiğimizi hissederiz. Tabi ki bu sağlıklı bir hissediş değildir. Oysa gerçek anlamda kabul etmenin özünde saygı duymak yatar. Onun varlığını ve varoluşumuz kendi varlığımız varoşluğumuz kadar değerli olarak görmek esastır. Burada kabul etmek ve onaylamayı da birbirine karıştırmamak gerekir. Kişiyi olduğu gibi kabul etmek demek, onun her şeyini onaylamak demek değildir. Kabul ediş, kişinin bireysel varoşluğuna karışıp müdahale etmeden onun kendisi olma hakkına saygı duymaktır. Aslına bakılırsa başkasını olduğu gibi kabul etmeyi ret mesajları göndermememizin özünde kendimizi reddedişimiz yatar. Sonuçta bilinçaltında kendini kabul etmeyenlerin başkalarını kabul etmesi de beklenemez. Ve unutmamak gerekir ki başkasının varoluşuna saygı göstermeyip ret mesajları gönderdiğimizde kendi varoluşumuzu da risk altına sokarız.