Önce Kendini Sev

Sevmek aslında çok basit bir eylemdir. Ailenizle, sevgilinizle, arkadaşlarınızla ilk bakış anını hatırlayın. Ne olmuştu aranızda. Deneyimlerinize tek tek eşlik eden insanların size verdiği ilk hisleri düşünün. Sevmek o ilk an da hissedilen kadar kolayca kabul edilebilir. Tabi biz bunu o anda nasıl alıp vermeliyiz düşünmüyoruz. Başlıyoruz yaşamaya.

Elinizden gelen tüm sevgiyi veriyorsunuz. Çok sevgi vermek çok sevgiyi size taşıyacak gibi geliyor. Benim hayata bakışım bu, dediğinizi duyar gibiyim. Birine neyi çok verirseniz bir süre sonra fazla gelmeye başlar. Sizde tükendikçe vereceğiniz duygu azalır. Bir süre sonra kaybolmaya başlayınca karşıdaki bu eksikliği hissetmeye başlar. İşte bu an size çaresizlik hissettirir. Veee daha fazla sevgi vermek için kendinizden daha da vermeye başlarsınız. Bazen bu noktaya geldiğimizi farketmeyiz üstelik.

Kendinizi kontrol edin.

Herkes sizi soğuk olmakla suçluyor mu?

Kendinizi karşıdaki insanların istediği gibi biri olmak zorunda hissediyor musunuz?

Ne kadar çabalarsanız o kadar mı sevilirsiniz?

Sevgi için neleri feda etmeniz gerekir?

Bunların cevapları kendinizden ne kadar vazgeçtiğinizin cevaplarıdır. Kaldırın sınırları sorun kendinize ben kendimi neden sevmiyorum. Çünkü siz kendinizi severseniz herkes sizi sever. Kendinizi sevmenizi engelleyen kök inançlara sizi geçmişiniz götürecek.

Geçmişte aldığınız her deneyim geleceğin mimarıdır. Siz ne kadar derine doğru itseniz de, altta yatan inançlar çıkar ve yine hayatınızda rolünü oynar. Görmemezlikten gelmek yolunuzu aydınlatmaz. Aksine sizi bir kısır döngü içinde hissettirir. Gelecek yolunuz, geçmişte yaşadıklarınızın eseridir ve onlarla tanışmadan yol alamazsınız. Geçmişinizle aranızda gizli bir anlaşma var gibi düşünün. Siz onu yoksaydıkça o sizi yönetmeye devam edecek. Sadece nedenlerini sorgulayıp ortaya çıkarttıkça teker teker çözümleri gelecektir. Farkındalık dur demektir.

Sevgi duygusu en çok çocukluk çağında kodlanır duygu alanınıza. O zamanlarda sevgi alınamadıysa bunun eksikliği yetişkinlik döneminde de hissedilir. En çok kim sevsin isterdiniz sorusunun yanıtı sizi bilinçaltınızdaki kodlara götürür. Niye sevmedi sorusu egonuzu besler. Haksızlığa uğradım fikri yoğun mağduriyet hissini de getirir. Biz bu duyguları besleyebilirizde. Kolaydır bunu kabul verip yaşamak. Tabi yine birşeyler eksik kalır. Hep aynı girdapta mutsuz hissedersiniz kendinizi. Neden sevmedi sorusu ise yolları açar. Nedenleri buldurur. Kişilerin kendi nedenleri sizin içinizde yerli yerine oturunca, herkesin hayatı görünür ve anlamlı gelmeye başlar. O zaman kendinizi neden sevmediğinizi de buldunuz demektir. Şimdi önünüzde yeni bir tablo vardır. Yaşamaya, özgürce deneyimlemeye başlayabileceğiniz.

Tüm geçmiş deneyimlerinizi şifaladığınızda size bir tavsiyem olabilir. Başkalarının öncelikleri için kendi yolunuzdan fedakarlık yapmayın. Sevgi koşulsuz olmalıdır. Tıpkı mutluluk gibi.

Bunu siz söylediğinizde her şey tam ve tamam olacak. Hayat seçiminize güvenin.