Ne demişler? İyilik yap, denize at. İşte onu, keşke demeseymişler. Çünkü böyle böyle deniz kirliliği aldı başını gitti. Etliye sütlüye karışmayan o küçük burjuva-ar, ellerindeki tüm iyilik kırıntılarını denize attı.

Sandılar ki, o iyilikleri balıklar, kuşlar yiyecek. Leylekler bebek getirmeye devam edecek, çiçekler dalında kalacak ve kimse çimlere basmayacak.

Halbuki olaylar hiç de böyle gelişmemiştir. Bu denli tozpembe yanılgılar içinde denize atılan o sahipsiz iyiliklerin yarattığı de-niz kirliliği bugünlerde hat safhaya ulaşmıştır. Bendenize itelenen o iyiliklerin vebali hepinizin boynuna olsun. Yüceler yücesi Posedion da sizi bildiği gibi yapsın.

Bir gün mutfakta yumurta çırparken başınıza silah dayansa ne tepki verirsiniz? Panikle ellerinizi havaya kaldırırken çırpıcıyı yere düşürüp her yerin yumurta kokmasına sebep olabilirsiniz.

Ya da korkudan kendinize hakim olamayıp çığlığı basarken arkanızda bulunan eli silahlı kişinin diğer elini ağzınızda hissedebilirsiniz. – Bir kere daha bağırmaya kalkarsan kurşunu beynine yersin, gibi bir tehditten sonra da muhtemelen susarsınız.

“Menemen yer misin?” dedim, ellerimi yavaşça havaya kaldırarak.

Ne ara uyanıp kendine geldi, üzerin-den kilitli kapıyı nasıl açabildi, dahası o tüm bunları yaparken ben nasıl hiçbir şey anlamadım, hiçbir ses duymadım, bilmiyorum.

Devamı gelecek…