Nöbetçi Eczaneler
Hayata pozitif bakıcam derken komik durumlara düşüen insanlar vardır. Bilirsiniz. Bilmiyorsanız da ben size anlatayım.
Alman disiplini ile yetişmiş nur topu gibi bir patronumun olduğu teknoloji firmasında çalışıyordum. Ürünlerde kullanacağımız iletişim dilinin tasarlanması için bir adet Sosyolog almak istediğini söyledi. Şaşırdım tabi. Nasıl şaşırmayayım? Türkiye’de patronların bu tip durumlarda yaklaşımı şu şekildedir: “Slogan bulun gelin”.
Şoku atlattıktan sonra -şokdan kastım Alman milliyetçisi gibi hissettiğim birkaç saniye- “İyi fikir” dedim. “Kahvemden bir yudum alıp devam ettim. “Biz de diğer işlere yoğunlaşmış oluruz.”
3 Gün sonra Sosyolog hanım ofisimize geldi. Tanışma faslı falan ilk günümüz gayet normal geçti.
Ertesi gün kara bulutlar ofisimizi sarmaya başladı.
Sabah ofis kapısı açıldığında gayri ihtiyari kapıya döndüm. Önce büyük bir cam kavanoz çarptı gözüme. İçinde türlü otlar olan bu kavanoz onu tutan bir ille beraber içeri girdi. Sonrasında 16-17 tane bembeyaz diş çarptı gözüme. Bu dişleri parlak kırmızı dudaklar çevreliyordu. Biraz üstte yeterince yedirilmediği için öbek şeklinde burunda kalmış fondoten onun bir üstünde ise yoğun göz makyajı vardı. “Uzaylı istilası mı bu ne ya?” falan diye düşüncelere dalamadan ses bombası yedim.
“Günaydiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin. Nasılsınız bakalım. Pozitif, hayat dolu bir gün bizim olsun.”
Bazı insanlar sırf kendisi konuşmak için soru sormamaya özen gösterir. Soru sormaya çok ihtiyacı olduğunun kendisi farkında olsa bile.
Sosyolog hanım 5-10 dakika kadar bir influencer (ilham verici, kanaat önderi diye çevirilebilir belki) edası ile konuştu. Konuşması bittiğinde Alman patronumuz. “Harika bir başlangıç oldu” dedi.
Şaşırdım.
Şoku atlattıktan sonra -şokdan kastım Almanlar adına utanmak- “Evet” dedim. “Harika bir başlangıç oldu.”
O günden sonraki 2-3 hafta boyunca her fırsatta hayatı sevmekten bahseden, yaşama sevincinden dem vuran ve tuhaf sorularıyla beni bunaltan bu arkadaşla çalıştık. İşinde iyi olduğunu söylemeleyim. Ayarsız pozitifliği hoşuma gitmemişti sadece.
Yine de. Yaşamayı Seviyorum. Siz de sevin.
