Nöbetçi Eczaneler
Yıl 1938…Günlerden 10 Kasım…
Askeri ve siyasi dehasını tüm dünyaya ispatlamış büyük bir insan, Türkiye Cumhuriyetinin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk, hayata gözlerini yumdu.
Mustafa Kemal’i anlayabilmek ve anlatabilmek kolay bir durum değil, eğer bir insanın başarabileceği işlerin sınırı konusunda bilgi sahibi değilsek bu durumu kavramak zor.
Daha çocukluğundan başlayan okumaya olan ilgisi ile ilk önce kendi dünyasını aydınlatan bir insandı o.
O, Zübeyde Hanımın “Paşam benim, büyüyecek asker olacak.” diyerek sevdiği, içinde geleceğe dair nice cevherler taşıyan, bir ülkeyi yok olmaktan kurtaracak başarıya hazırlanan bir ÇOCUKTU…
Avrupalının artık bu iş tamam diyerek, yavaş yavaş yok oluşa sürüklediği bir devletin zamanında dahi, bir kıtadan başka bir kıtaya, yer, zaman fark etmeden, cepheden cepheye koşmuş bir ASKERDİ…
Eğer şimdi önlem alınmazsa, bir milletin zulüm içinde, esarete kurban giderek tarihin en zor dönemlerine sürükleneceğini bilen ve bir şeyler yapılması gerektiğini sezmiş, bu uğurda her şeyi göze almış, 7’den 70’şe tüm halkı uyandırmış ve bilinçlendirmiş bir KOMUTANDI…
Ülkesine karşı beslenen bütün kötü emellere, emperyalist güçlerin saldırısına dur diyen bir milletin başında olarak; dünyayla yarışabilmenin yolunu yeniliklerde gören, ayakta kalabilmek ve geleceği yakalayabilmek için çağın insanı olmak gerektiğini bilen bir DEVLET BAŞKANIYDI…
Ve Mustafa Kemal, aslında bütün yaptıklarıyla bir aklın kolay kavraması gereken, kafasını aydınlanma için yoranların müteşekkir olacağı, bıraktığı mirasın büyüklüğünü anlayanların minnettar olacağı bir İNSANDI…
Tam 81 yıl geçti. Seni şimdi daha iyi anlıyoruz.
Emanetin ilelebet yaşayacaktır ATAM.
Seni her gün anlıyor ve anıyoruz.
Rahat uyu… Ruhun şad olsun…
