Siyaset zor iş

Siyaset zor iş. Herhangi bir siyasi partide, hele de yönetici kadrosunda olmak daha da zor iş. “Aman canım, ne varmış o kadar zor olacak?” diyebilirsiniz ama haklarını yemeyelim.

Bir kere her an değişen bir siyasi iklimin hüküm sürdüğü Türkiye gibi bir ülkedeyseniz, dün söylediğinizi bugün yutmanız gerekebilir. Bir hafta önce göğe çıkardığınız, el ele pozlar verdiğiniz kişiyi, ertesi hafta hain bile ilan edebilirsiniz.

Mümkün olsa adını tarih sahnesinden silmek istediğiniz kişilerin açtığı yoldan yürümek zorunda kalabilirsiniz.

Dün kurultayda aleyhine oy kullandığınız kişinin, bugün “toplumda heyecan yarattığı” yönünde beyanat verebilir, ardından “onun ekibinden” gördüğünüz kişileri “kendinizinkileri” yerleştirmek için alttan alta değiştirmek için uğraşabilirsiniz.

Tabii ki bunu okuyanın “E bu kişi dün de böyleydi, o zaman niye oy vermediniz de şimdi birden heyecan verici bulmaya başladınız?” sorusu aklına gelmez olur mu?

Herhalde siyasilerimiz de saf değil, var ceplerinde bir iki yanıt. Birisi “Dün dündür, bugün bugündür.”, diğeri de herhalde “Dünle beraber gitti cancağızım. Ne kadar söz varsa düne ait. Şimdi yeni şeyler söylemek lazım.” olacaktır.

Yazdıkça daha çok inanıyorum siyasetin zor iş olduğuna. Hiç inanmadığınız değerlerin savunucusu, hayatınızı adadığınız gerçeklerin karalayıcısı olabilirsiniz ve bunu yaparken sadece çıkar sahibi olduğunuz yaftasını taşımayı ya umursamaz ya da “daha ulvi amaçlar uğruna” sineye çektiğinize kendinizi inandırabilirsiniz.

Doğruluk, ahlak, etik, vicdan, adalet gibi hem göreceli hem de insan yapısı kavramları bol keseden sallayabilir; sırf herhangi bir olumsuzlukta sorumluluğu olmasın diye sizi pohpohlamaktan çekinmeyen yığınlardan alkışları eşliğinde işinize devam edebilirsiniz.

Yazıyı bir de özlü söz ile bitirdim mi, tamamdır bu iş.

“Politikacıların hepsi aynıdır. Önce reform sözü verirler, sonra sözlerini “reforme” ederler. ~ Leonid S. Sukhorukov

Kötünün iyisini seçmekten başka seçeneklerimizin de olduğu günleri görürüz umarım. Sağlıcakla kalın.