Nöbetçi Eczaneler
Atatürk İlköğretim Oklunun kantin işletmecisi Dudu Uyanık 18 yıldır ilkokul çocuklarının Dudu Teyzesi, kantinci annesi bir kadın… Ömrünün tamamını öğrencilere adamış, öğretmen eşi ile birlikte köy okullarında her türlü işin üstesinden gelmiş bir kadın…
Kentin çalışkan ve ayakları üstünde duran kadınları arasında hatırı sayılır bir yeri var Kantinci Dudu Teyzenin. Sabır ve hoşgörü ile 18 yıldır Atatürk İlköğretim Okulunun kantin işletmeciliğini yapıyor. Öyle ki, ilkokuldan mezun olan çocuklar bir şekilde yine gelip onu buluyorlar. Yerinde duramayan, sürekli çalışan 58 yaşındaki Dudu Uyanık ile hayat hikayesini konuştuk.
“KÖY OKULLARINDA EŞİMLE HE
R İŞİ YAPTIM”
“Benim eşim köy öğretmeni idi. Hep Çanakkale içinde görev aldı ama biz köy köy gezdik. Ayvacık Şap ve Ahmetçe, Biga İlyasalan ile Ezine Akçakeçili köylerinde görev aldı eşim. Ben de iki çocuğumuz ile birlikte eşimle gezdim, durdum. O yüzden kendimi bildim bileli çocukların içerisindeyim. Okulun her türlü işini ben yapardım, eşime de yardım ederdim. Okulları temizler, badana yapardık. Bahçelerine fidanlar diker, ağaçları sulardık. Anlayacağınız kendimi bildiğimden beri öğrenciler ile iç içe bir hayatım oldu benim. Bu kantine başlamadan önce bir yerde de çalışmadım. Ama hiç boş da durmadım. Eşime yardım ettim, salçamı zeytinimi peynirimi makarnamı ekmeğimi hep kendim yaptım. İki de çocuk büyüttüm. Sonra da eşim emekli olunca kantin işletmeciliğine başladık.”
“SABAH SAATLERİNDE GELEN ÇOCUĞA ŞEKER VERMEM”
“Ben bu okula geldiğimde burası taşımalı eğitim yapan bir okuldu. 18 yıldır bu kantini işletiyorum. Bir sabah işimden yılmadım, işime geç gelmedim, işimi aksatmadım. Zaman içerisinde çocuklar benim çocuklarım gibi oluyor. Çarşıda, pazarda beni görsünler hemen boynuma atlarlar, bacaklarıma yapışırlar. Benim işim sevgi, hoşgörü ve sabır isteyen bir iştir. Karnı acıkmış küçücük çocuklar her öğlen önümde sabırsız bir halde sıralanırlar. Hepsi ile tek tek bıkmadan ilgilenirim. Bakarım eğer çocuk terli geldiyse ona soğuk su vermem. Sabah saatlerinde şeker çikolata isteyen olursa karnın açtır senin derim onu da vermem. Annelerin de gözü arkada kalmıyor böylece. Ben işimi de çocuklarımı da seviyorum.”
“ÇALIŞMAK BENİM YAŞAMIM”
“Çalışmak benim bütün yaşamım. Ben eve gideyim de yatayım demem. Kendime muhakkak bir iş üretirim. Yazları kantin kapalı olur ben hemen köye giderim. Bağ bahçe ile uğraşırım. 58 yaşındayım, kolumu bağlayıp hiç oturmadım.”
Dilek Akşen