AKSESUAR MI?

Güneş gözlüğü ne için kullanılır? Güneşin, gözünüzü almaması için. Peki, ne zaman nerede kullanılır? Yazın. Güneşli havalarda. Ve açık ortamda. Bu demektir ki, kapalı ortamlarda kullanılmaz. Buraya kadar güzel. Peki bizim derdimiz nedir? Elvan. Elvan. Takatsiz kalmışam yayan. Bir derdime bin dert katan. O yar beni yareleyen. Hoppala. Türkülere gittik. Tabi ki gideceğiz. Zira Rahmetli Âşık Veysel’in dediği gibi “Türk’üz. Türkü çığırırız.” Günlük hayatınızda, sık sık karşılaşıyorsunuz. Türbanı, tesettürü, Moda olarak görüp uygulayan kadınlarımız var. Şıkır, şıkır giyerler. En pahalı, ipekten, sırmadan elbiseler alırlar. Adı da tesettür olur. Oysaki din adamları, tesettürün moda olmadığını defaetle söylemektedirler. Ne fayda. Bu, Modayı takip eden hanımlarımızın, bir aksesuarı da, güneş gözlüğüdür. Asla ve kat’a gözlerine takmazlar. Kafalarının üstünde durur. Havada, karada, güneşte, karanlıkta, karda, kışta bir aksesuar gibi, başlarının üstünde gezdirirler. Belki de özen gösterdikleri en büyük süsleri budur. Oysaki dinimiz, hanımlarımızın kalbinin güzelliğinin öneminden bahseder. Şimdi bazılarınız, “Yahu şu türbanlılara neden taktınız?” diyecektir. Vallahi takmadık. Altı kaval, üstü şişhane giyenlerin, İslamiyet’le alay edilmesine karşıyız. Yoksa ne giyerlerse giysinler. Nasılsa, mala davara zararları yoktur. Bu şekle önem veren insanlar; bir partinin mensubu olduklarını belirtmek için dış görünüşlerini dizayn ederler. Oysaki din iman, siyasi görüş, insanlık, takva hepsi insanların beynindedir. Kafalarının üstündeki gözlükte değil. Bu yazıyı okuduğunuz andan itibaren, sokaktan geçen Türbanlılara bir bakın. Gözlükleri başlarının üstündedir. Çoğunun böyledir. Türbanlı olmayanların da aynı değil mi? Onların da öyle tabi ki. Bizim tenkit ettiğimiz konu, “inancımdan dolayı tesettüre girdim” diyenleredir. İslam, şekilciliğe karşıdır. Camiye gelen sarıklıları görüyoruz. Bir gün, Müftü efendi bunlara seslenerek, “Peygamber efendimizin giyim kuşamını taklit edeceğinize, ibadetini, ahlakını taklit eden” dedi. Kimin umurunda. Utanmasalar, Deveye binip gezecekler. Ha unutmadan, hazır söz Deveden açılmışken, Şunu da söyleyelim. Deveye sormuşlar, “Neren eğri?” Nerem doğru ki? demiş.

KISA KAHKAHA

Yaşlı bir adam, gözlerinin az görmesinden şikâyetçiymiş, göz doktoruna gidip, derdini anlatmış. “Çaresine bakalım amca!” diyen Doktor A harfini duvara asmış, adamın gözüne bir mercek takmış; A harfi koskoca olmuş. Doktor sormuş: – Bu ne harfi amca?
Adam koskoca A harfini görüyormuş, ama ne olduğunu bilmiyormuş. Çünkü adamın okuması, yazması yokmuş. “Ben cahilim” demeye de utanıyormuş, koskoca A harfine bir daha bakmış ve kestirip atmış:
– Göremiyorum doktor bey!.. Göz doktoru, adamın gözüne başka bir mercek takmış; A harfi daha da büyümüş. Yaşlı adam okuma yazma bilmediğini çaktırmayacak ya, demiş ki: – Yine göremiyorum doktor bey!.. Göz doktoru yavaş, yavaş sinirlenmeye başlamış, bir lâhavle çekmiş, merceği değiştirmiş; A harfi tamamen büyümüş, tekrar sormuş: – Şimdi görüyor musun amca? Adam mahcup şekilde cevap vermiş: – Yine göremiyorum doktor bey!.. Doktor iyice sinirlenmiş, elindeki değneği “Paaattt!..” diye masaya vurmuş, masadaki kalemlik de “Çaaattt!..” diye yere düşmüş. Bu duruma şaşıran adam “Aaa!..” demiş. Öfkesi yatışan doktor, gülerek seslenmiş: – Hah!.. Şimdi A demesini öğrendin!.. Yarın gel, B demesini öğreteyim!.. Sağlıcakla kalınız.